Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 14.12.2023 r. Sprawa C-28/22

Z powyższych względów Trybunał (dziewiąta izba) orzeka, co następuje:
1) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r.
w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich w związku z zasadą
skuteczności
należy interpretować w ten sposób, że:
stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie z którą
w następstwie uznania za nieważną umowy kredytu hipotecznego zawartej przez
przedsiębiorcę z konsumentem z uwagi na zawarte w tej umowie nieuczciwe warunki
termin przedawnienia roszczeń tego przedsiębiorcy wynikających z nieważności
rzeczonej umowy rozpoczyna bieg dopiero od dnia, w którym staje się ona trwale
bezskuteczna, podczas gdy termin przedawnienia roszczeń tego konsumenta
wynikających z nieważności tej umowy rozpoczyna bieg w chwili, w której dowiedział
się on lub powinien dowiedzieć się o nieuczciwym charakterze warunku powodującego
tę nieważność.
2) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie z którą na
przedsiębiorcy, który zawarł umowę kredytu hipotecznego z konsumentem, nie
spoczywa obowiązek sprawdzenia, czy konsument ten ma wiedzę o skutkach usunięcia
nieuczciwych warunków zawartych w tej umowie lub o niemożności zachowania mocy
wiążącej owej umowy w przypadku usunięcia tych warunków.
3) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy 93/13 w związku z zasadą skuteczności
należy interpretować w ten sposób, że:
stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie z którą,
w sytuacji gdy umowa kredytu hipotecznego zawarta przez przedsiębiorcę
z konsumentem nie może już pozostać wiążąca po usunięciu nieuczciwych warunków
zawartych w tej umowie, przedsiębiorca ten może powołać się na prawo zatrzymania
umożliwiające mu uzależnienie zwrotu świadczeń otrzymanych od tego konsumenta od
przedstawienia przez niego oferty zwrotu świadczeń, które sam otrzymał od tego
przedsiębiorcy, lub gwarancji zwrotu tych ostatnich świadczeń, jeżeli wykonanie przez
tego samego przedsiębiorcę tego prawa zatrzymania powoduje utratę przez rzeczonego
konsumenta prawa do uzyskania odsetek za opóźnienie od momentu upływu terminu
nałożonego na danego przedsiębiorcę do wykonania zobowiązania umownego po tym,
jak przedsiębiorca ten otrzyma wezwanie do zwrotu świadczeń zapłaconych jemu
w wykonaniu tej umowy.